Drie blaadjes wit,
drie blaadjes rood.
Ze ontspringen tussen,
de winterstenen,
zielloos getooid,
met zinloos bloed.
Ze bezingen schommelend,
in de wind,
oninneembaar verdriet.

Maar eens barsten ze,
prachtig open,
en kleuren ze,
vlaggen van hoop.

Maar hoop ik ook,
een verlenging van het lijden.
En toch is hij,
de enige straatlantaarn,
in een verduisterde stad.

Deel dit verhaal

Een familiekamer als baken van troost

De 24 uurskamer in De Singel gaf de familie van Chris de mogelijkheid om op gelijk welk moment, als de nood of het verlangen er was, naar de jongeman toe te gaan...

Lees het verhaal

Het verhaal achter ons logo

Het zal je niet verwonderen dat wij als uitvaartbegeleider heel wat waarde hechten aan symboliek.

Lees het verhaal

Intens afscheid nemen

"Het waren de laatste keren dat we bij haar konden zijn en dat hebben we dan ook gedaan."

Lees het verhaal